ยังไม่ทันจะเริ่มการแข่งขัน “ดอน” พีรชัย ศิลปนาวา ก็เริ่มเรียกเสียงฮือฮาจากแฟนๆ ที่ไปดูการแข่งขัน TPBL ระหว่าง SWU Basketball Club และ Korasaurus ที่สนาม B-Pro บางนาได้อย่างประปราย
แน่ล่ะ ปกติแล้ว ไม่ค่อยมีนักบาสชาวไทยคนไหนเขาไว้ผมทรงถัก Dreadlock กันแบบนี้เท่าไหร่หรอก!
(ภาพ: MTHAI)
ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ การ์ดจ่ายตัวเก่งของทีม SWU Basketball Club ได้มาเล่นในระดับอาชีพ ก่อนที่จะเล่นกับ SWU ใน TBL ปีที่ผ่านมา เขาก็ยังเคยเล่นให้กับทีม OSK Basketball Club มาอีกด้วย… แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่ทำทรงผมแหวกแนวขนาดนี้มาก่อน
“ทรงผมนี้ผมอยากลองทำมานานแล้วครับ แต่ผมไม่มีโอกาสได้ทำเลย และตั้งใจไว้มาเป็นปี แรงบันดาลใจคือผมอยากเปลี่ยนลุคตัวเองดูครับเลยลองทำครับ”
ทรงผมสุดคูล นอกจากจะเปลี่ยนลุคให้กับพีรชัยแล้ว ยังเหมือนจะมีผลเพิ่มพลัง เพิ่ม stat ให้กับเขาอีกด้วย จนสามารถโชว์ฟอร์มดุเดือดในเกมแรกของซีซั่น
(ภาพ: MTHAI)
“ผมคิดว่ามันทำให้มีคนเข้ามาทักทายมากขึ้นครับ ตอนแรกก็ไม่มั่นใจ แต่พอลงสนามก็คิดกับตัวเองตลอดว่า เราต้องมั่นใจและพยายามเล่นให้เหมือนตัวอิมพอร์ตให้มากที่สุดครับ” พีรชัยกล่าวพร้อมเสียงหัวเราะ
ผลงานในเกมแรกของ “ดอน” ทำออกมาได้ไม่น้อยหน้าระดับผู้เล่น “อิมพอร์ต” เลย และคงทำให้ไม่มีใครสามารถพูดกับเขาได้อย่างเต็มปากว่า “เด่นแค่ทรงผม” ด้วยสถิติ 16 แต้ม 6 รีบาวด์ 4 สตีล และทำแอสสิสต์ได้ถึง 14 ครั้ง
หลายๆ คนอาจจะสงสัยว่าเล่นด้วยสภาพผมแบบนี้ ไม่รำคาญ หรือ รู้เกะกะบ้างหรอ แต่ พีรชัย ก็ทำให้เห็นด้วยการเล่นแล้วว่า มันไม่ได้มีผลกับเขาเลย!
“ตอนเล่นแรกๆ ก็มีบ้างครับ ถ้ามัดไม่แน่น แต่หลังๆมาก็ไม่มีปัญหาอะไร”
(ภาพ: MTHAI)
สิ่งที่โดดเด่นที่สุดในการเล่นของพีรชัยในเกมนี้ ซึ่งเป็นจุดแข็งของเขามาตลอด ก็คือ การกำกับรูปเกม และการจ่ายบอล เห็นผลได้ชัดจากการที่ทำแอสสิสต์ได้ 14 ครั้ง เป็นสถิติที่แม้แต่จะเป็นระดับผู้เล่นอิมพอร์ตยังทำได้ยาก! หากขยายความให้เห็นภาพมากขึ้น จากแต้มทั้งหมดที่ SWU Basketball Club ทำไปได้ในเกมนี้ (96 แต้ม) เป็นแต้มที่มาจากการสร้างสรรค์เกมของพีรชัยมากกว่าครึ่ง! มีการทำเอง 16 แต้ม แล้วก็ที่จ่ายแอสสิสต์ไป ทำให้เกิดขึ้นอีก 35 แต้ม
(กราฟแสดงการทำคะแนนของ SWU Basketball Club)
แน่นอนว่าเรื่องของทักษะการเล่น ไม่ว่าจะเป็นความคล่องในการครองบอล หรือ ความเร็วของตัวพีรชัยเอง ต่างก็เป็นปจจัยหลักที่ทำให้เขาสามารถจ่ายบอลให้เพื่อนทำแต้มได้ง่าย แต่สิ่งที่สำคัญไม่ต่างกันก็คือ ความคุ้นเคยจากการที่ได้เล่นด้วยกันมานานกับเพื่อนร่วมทีมแทบทุกคน ไม่ว่าจะเล่นด้วยกันตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนอยู่โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย หรือ กับ มหาวิทยาลัยศรีนิครินทร์วิโรฒ จนมาถึงการเล่นด้วยกันกับทีม SWU Basketball Club ในช่วงสองปีที่ผ่านมา
การเป็นการ์ดจ่ายที่เก่ง ต้องรู้จักเพื่อนร่วมทีมแต่ละคนเป็นอย่างดี ถึงจะรู้ว่าต้องจ่ายบอลให้แต่ละคนแบบไหน จังหวะแบบไหน ถึงจะเข้ามือมากที่สุด พีรชัยเองก็ต้องรู้จักสไตล์การเล่นของเพื่อนร่วมลุยสนามแข่งขันมากเหมือนกัน
“ผมชอบที่ได้เล่นกับน้องๆ ทุกคนในทีมมากๆ ครับ” พีรชัยกล่าว “ผมซ้อมกับน้องๆ มานานและพูดคุยกันตลอดว่าชอบแบบไหน ใครเล่นสไตล์ไหน เพราะผมจะทำจังหวะให้น้องๆ ได้ยิง แต่ละคนมีจุดเด่นไม่เหมือนกัน เล่นมานานเลยทำให้ผมสั่งและควบคุมน้องๆได้ดีขึ้นครับ”
ในเกมแรกนี้ เป้าหลักในการจ่ายบอลของพีรชัย คือ “โบ๊ท” ณัฐวร บรรจถรณ์ จากการยิงสามแต้มที่ลงไปทั้งหมด 6 ลูกนี้ในเกมนี้ มาจากการจ่ายของ “พี่ดอน” ถึง 5 ครั้ง
“น้องโบ๊ท เป็นน้องที่มีความมั่นใจในการยิงมากที่สุดที่ผมเคยเจอมา” พีรชัยกล่าวถึงรุ่นน้องดาวรุ่งมือปืนสามคะแนน “บ้ายิงมาก แต่ก็เป็นข้อดีของน้องเขา ตั้งแต่ที่ผมเล่นบาสกับน้องมา ผมจะพยายามให้น้องได้ยิงเยอะมากที่สุด ต่อให้ยิงไม่ลงผมก็จะส่งให้”
“ต่อให้โบ๊ทยิงไม่ลงเลยสักลูก แต่ถ้าลูกสุดท้ายโบ๊ทว่าง ผมก็จะส่งให้โบ๊ทครับ”
ผู้เล่นอีกคนที่ได้ผลประโยชน์จากการจ่ายบอลถูกที่ถูกเวลาของพีรชัยก็คือตัวผู้เล่นต่างชาติขาประจำ Rashad Ali โดยในเกมนี้ เป็นจุดหมายปลายทางลูกส่งแอสสิสต์ของพีรชัย 4 ครั้ง ไม่ว่าจะทั้งสามแต้ม หรือแม้แต้ส่งแอลลี่อู๊ปก็มาหมด
“เล่นมาด้วยกันหลายรายการ ผมชอบ Ali มากครับ เพราะส่งแรงแค่ไหน ส่งยังไง Ali ก็สามารถรับได้ครับ” พีรชัยอธิบายถึงการเล่นกับ Ali ผู้ไว้ทรงผม Dreadlock เหมือนกัน “จุดเด่นของ Ali คือการยิง 2 คะแนนครับ ซึ่งผมได้เเอสสิสต์จากตรงนี้ก็เยอะเพราะ Ali รับบอลได้ก็จะยิงเลย
“เป็นผู้เล่นที่เฮฮามาก เฟรนลี่ ทั้งในและนอกสนามทำให้ไม่กดดันครับ “แต่ละหลังๆ มาบางจังหวะไม่ค่อยได้ส่งให้ Ali ทำให้รู้สึกผิดหน่อยๆทั้งๆที่ Ali ว่าง”
แม้จะจ่ายออกไปเยอะ แต่ก็ยังไงก็คงต้องมีพลาดเป้าอยู่บ้าง ซึ่งในเกมนี้ พีรชัย กับ “อาลี” นิธิพล สวัสดิ์ถาวร กลับไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้เลย ผิดจากฟอร์มปกติที่เล่นเป็นคู่หูรู้ใจกันมานาน
“น้องอาลี เป็นคนที่แข็งแรงที่สุดในทีม จะชอบสอดกลางหรือสอดจังหวะต่างๆ ในการเล่น pick & roll” พีรชัยกล่าว
“ผมจะชอบเล่นกับอาลีมากที่สุดในจังหวะอย่างงี้ อาลีรับบอลได้ดี แต่จังหวะเสี่ยงผมจะไม่ให้หรือบางทีไม่เห็นอาลี ก็จะรู้สึกผิดหน่อยๆ ครับ” การ์ดจ่ายร่างเล็กแถมท้ายอย่างติดตลก
ไม่ใช่เพียงแค่นั้น พีรชัย หรือ อย่างเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เรียกกันว่า “บังดอน” ยังสามารถเล่ารายละเอียดการเล่นของผู้เล่นคคนอื่นๆ ทั้ง “เอ็กซ์” จักรพงษ์ ศรีวงกต, “แฝดปาย-ปริ๊นส์” มนัสกวิน และ มนัสวี บุตรด้วง, “มิ้ง” ธีร เชาวนพูลผล, “ตาล” พงศธร ทับทิม, “อ๊อฟ” อัฟนาน, “บอล” นพชัย ทองพูน, อิมพอร์ตรุ่นน้องในมหาวิทยาลัย Samson Olaseni, รวมถึงรุ่นพี่ “ชู” ชัชชล ค้ำชู และ “โบ๊ท” จอมพล ศรีสุข
(ภาพ: MTHAI)
แสดงให้เห็นว่าพีรชัยใส่ใจในรายละเอียดของการเป็นการ์ดจ่าย และ เข้าใจถึงการเชื่อมเกมถ่ายเกมให้ลื่นไหลเป็นอย่างดี
แม้ว่าทรงผมจะเปลี่ยนแปลงไป อาจจะแตกต่างจากเดิม ไม่เข้ากันกับเพื่อนร่วมทีมเท่าไหร่ (ยกเว้นก็แค่ Rashad Ali นี่แหละ) อาจจะดูดุดันน่าเกรงขามมากขึ้น แต่ถึงยังไงก็ยังคงเป็นลูกพี่คนโตคนหนึ่งในทีม เป็นจอมทัพของ “ผึ้งพิฆาต” SWU Basketball Club เหมือนเดิม