SEABA Championship 2017 Preview: Singapore

With the Philippines, Thailand, and Indonesia solidifying their status as the contenders of this tournament, Singapore are (once again) labelled as underdogs.

And maybe it’s better that way.

[อ่านภาษาไทย คลิกที่นี่เลยครับ]

Singapore basketball has grown leaps and bounds throughout this past decade. Without a local league for their players to hone their game, the Singaporeans had to use the ASEAN Basketball League (ABL) as their platform to develop.

And it’s gone quite well! The Singapore Slingers of the ABL has helped groom the stars of today like Wong Wei Long and are already in the process of producing the stars of tomorrow like Leon Kwek and Delvin Goh.

The Singapore National Team has also benefitted from this success and have gathered themselves a nice list of recent achievements. They hosted both the SEABA Championship and the SEA Games in 2015 and came away with a Bronze Medal in both occasions. Not bad for a basketball program with limited personnel resources to choose from.

In 2017, the injury bug has done it’s damage on the team with major role players like Wu Qingde, Mitchell Folkoff, and Kelvin Lim all missing out. Still, the Singapore National Team has fielded a respectively strong squad going into the SEABA Championship 2017.

---

Singapore National Team Roster

Young Guns.

If we’re not counting Myanmar (and we’re not because I don’t know anything about that team), Singapore will be the only team without a projected major contributor over 30 years old. With Desmond Oh left off their roster, Singapore is already preparing for the next generation (Goh/Kwek).

Let’s break down that roster.

(stats are from ABL 2016-2017 or SEABA Stankovic 2016)

GUARDS:

Wong Wei Long: 30.5 MPG, 11.8 PPG, 3.4 RPG, 2.7 APG, 31.3 3P% (ABL 2016-2017)
John Ng: 30.8 MPG, 6.8 PPG, 4.0 APG (SEABA Stankovic 2016)
Jun Yuan Lim: N/A
Jonathan Cheok: N/A

Wong Wei Long will still be counted to lead this team, but the concerning part is how much gas he has left in his tank. After completing his 7 year in the ABL, as well as multiple National Team stints, it seems like Wei Long is slowing down a bit.

He had a good season in the recent ABL season, but there were too many games which he just seemingly faded away and that included a large chunk of the ABL Finals as well. So it’s quite concerning whether he can still keep it going at the high level his team needs him to produce.

Thankfully, he will have some decent talent to help him out.

Of the other remaining reserve guards, it will be John Ng who is capable of being able to provide Wei Long with a breather. Ng has been on and off the Singapore Slingers roster, but at least he has experience at that level and as a role player on previous NT squads. This cannot be said for youngster Yuan Lim and Jonathan Cheok.

WINGS:

Leon Kwek: 29.0 MPG, 11.9 PPG, 3.5 RPG, 1.5 APG (ABL 2016-2017)
Ng Hanbin: 15.8 MPG, 5.2 PPG, 40.6 3p%, 2.2 RPG (ABL 2016-2017)
Larry Liew: 22.2 MPG, 7.5 PPG, 2.5 RPG, 31.6 3p% (ABL 2014-2015)
Tan Chin Hong: 16.6 MPG, 1.0 PPG, 2.4 RPG (SEABA Stankovic 2016)
Zao Chia: 6.3 MPG (SEABA Stankovic 2016)

Singapore will be deeper here and this is where Wei Long will get most of his help.

In fact, there maybe some games that Leon Kwek (only 20 years old!) could actually overshadow the much celebrated Wei Long. The rising star is great at moving off the ball to get the ball where he can be effective which is mostly near the baseline. Kwek still has some trouble with creating his own offence off the dribble and sometimes gets foul prone. However, at the rate he is improving, that might not be a problem for long.

Hanbin is coming off a revival season in the ABL after having to replace the role of Wu Qingde. He is a big forward who can stretch the floor with his above average range which is something Singapore will need with Qingde, Folkoff, and Lim out (I just keep repeating that, don’t I?). Knee injuries have slowed him down, but he’s trying his best to overcome that disadvantage.

Larry Liew didn’t have as much success in his return to the Singapore Slingers after taking a year off with the Police Force and rarely flashed the potential he showed two seasons ago. Singapore will be a much more balanced team if Liew can bring back the three-point shooting and long-limbed defence that made him the Slingers’ key player in 2014-2015.

Chin Hong has been a staple with the National Team and the Slingers for multiple seasons, but he hasn’t made a significant impact so far. With the three forwards mentioned above shouldering large roles, I don’t expect him nor Zao Chia to see many minutes.

Big Men:

Delvin Goh: 16.7 MPG, 3.2 PPG, 3.5 RPG (ABL 2016-2017)
Justin Lim: 5.8 MPG, 2.2 PPG, 1.6 RPG (SEABA Stankovic 2016)
Lavin Raj: N/A

The frontcourt line up of the Singapore National Team has so much potential but never seemed to be able to pan out as they imagined it to. It’s going to be another tournament without Russel Low, who looked like he was on the rise to stardom and was primed to be the twin towers of Singapore for the next decade. It’s a shame that commitment to studies have been unable to go along with basketball development, but such is the case in this situation. Without Low and Shengyu Lim, the Singapore front court is a lot less threatening than it could be.

On the bright side, Delvin Goh is still here and he’s still going strong! Another solid ABL campaign for the “Dare-Delvin” went by despite complications with his National Service participation. Even through all of the troubles on being unable to travel with the team on away games in the regular season and not getting to practice during the week, Goh still came out looking better than ever.

His contribution in the ABL is limited due to playing in an import heavy position, but I honestly believe that he will be showing how much he’s grown (once again) in SEABA level competition. Don’t forget that he just recently turned 22 (!!!) so there’s plenty of more room to improve.

Justin Lim will have to take on a lot of responsibility with the thin front line and putting him into the fire might give him some chances to shine. Lim certainly has some intriguing physical attributes, but it’s yet to see if he can translate that to success on the court.

LAST BUT NOT LEAST! Lavin Raj made the senior national team!

What a bold statement by the Singapore National Team management. Raj is only 16 (!!!!) years old and played for the Singapore Under-18 squad last season as well. He is a huge body and Singapore knows that size doesn’t grow on trees.

Raj is not highly skilled, nor does he have the foot speed to keep up with the rest of the competition that will be displayed here. However, just the fact that he is here to absorb in the atmosphere and maybe get on the court in garbage time will mean a lot towards his development.

Singapore are probably expecting Raj to be their next Delvin Goh and this is as good of a start as anyone can get.

---

Strength(s)

Singapore has always had a systematic approach towards their style of play and I don’t expect much difference from new Head Coach Frank Arsego. The system is set to get as much out of the limited resources of the Singapore players and Arsego’s involvement with Singapore basketball in the past should make the transition into this new position a lot smoother.

Singapore are going to play hard and they will hustle because the system is built that way, and that is what they will have going for them.

Weakness(es)

Depth is certainly going to be a problem for Singapore. They have more than enough star power in each of the main positions (Wei Long/Kwek/Goh) but the talent dropoff from there is going to hurt their chances.

The trio of Wei Long, Kwek, and Goh have to be physically and mentally prepared to play for 33+ minutes and can’t afford to get into foul trouble.

---

Best Case Scenario (as told in dramatic fashion)

Leon Kwek gets free from his defender with another successful pin screen from Delvin Goh. Wei Long bounces a pinpoint pass his way which Kwek recieves his stride and launches another of his patended rainbow baseline jumpshots.

Nothing but net.

The trio rush back on defense and take a brief second to congratulate each other before resuming their defensive positions to withstand another attack from the Indonesia National team with just a little over one minute left in the game.

That recent shot had just put them up by 12 points and they can feel that one more defensive stop can seal the deal.

Delvin Goh battles inside with Adhi for position. Eventually Adhi gets the ball and tries to back Goh down with some power dribbles, but the Singaporean big man won’t budge.

Adhi picks up his dribble and with the shot clock running down, hastily throws up a hook shot.

Delvin Goh reaches up in the air and leaps to catch a portion of the ball with the tip of his fingers.

De-nied!

Wei Long rushes and weaves through everyone to collect the blocked shot and gets fouled.

As Wei Long is about to ice two free throws to seal the game, he looks around at his team proudly for how they all came together as a team for this win.

Worst Case Scenario (as told in dramatic fashion)

Chun Hong Ting grabs the offensive rebound over Delvin Goh with pure hustle and immediately goes back up in the air to attempt the putback. Goh realizes what is about to happen, but he can’t control his body any longer after playing for almost the entire game.

bump-whistle-swish

The Malaysian National Team erupts in explosion not only because that basket puts them up by 7 with 48 second left, but also because that confirms Delvin Goh’s 5th foul of the game.

Ting misses the free throw… but is able to grab his own rebound again as he is too quick and strong for the substituted Lavin Raj. Malaysia burns down the clock only a little before Wong Wei Long has to commit his 4th foul in a last ditch attempt to win this game.

Teo Kok Hou drops in two free-throws and with the game out of reach, Singapore has to accept the defeat to their long time rivals.

---

Overview

Injuries are the worst and it has kept us from getting an even more feisty underdog Singapore team.

The squad Singapore has sent will be good enough to compete, but it will be very hard to win over more balanced and talented rosters of the contending nations.

But the thing about Singapore is that they always seem to thrive in the underdog role. It always seems like the more people overlook their team, they will come out even stronger. Let’s see if that’s the case again in this SEABA Championship 2017.

Check out other #SEABA2017 previews here:

Philippines
Indonesia
Thailand
Malaysia
Vietnam
Myanmar

---

---

ทั้งฟิลิปปินส์ ไทย และ อินโด ต่างก็วางกระบวนทัพมาเป็นตัวเต็งรายการ เลยทำให้ทีมชาติสิงคโปร์ดูเหมือนจะต้องเล่นบาส มวยรองบ่อน อีกครั้ง

ซึ่งบางทีแล้ว เป็นแบบนั้น ก็อาจจะดีกว่านะ

[For English, read here]

ตลอดช่วงทศวรรษที่ผ่านมา วงการบาสในสิงคโปร์ถือว่าโตขึ้นแบบก้าวกระโดดมาก ด้วยการที่ไม่มีลีกภายในประเทศให้เล่น พวกเขาจึงต้องไปลับฝีมือในเวทีระดับ ASEAN Basketball League (ABL)

แล้วก็ถือว่าประสบความสำเร็จมากๆ ซะด้วย! เวทีระดับ ASEAN ได้ปลูกปั้นสตาร์ปัจจุบัน อย่าง หว่อง เวย์ ลอง อีกทั้งยังสร้างดาวรุ่งดวงใหม่ๆ อย่าง ลีออน เคว็ก กับ เดลวิน โกห์ อีกด้วย

เป็นผลประโยชน์ของทีมชาติสิงคโปร์ และก็ได้ใช้ขุมกำลังที่ปั้นมา ทำให้ประสบความสำเร็จต่างๆ มากมาย เช่น การคว้าเหรียญทองแดงในชิงแชมป์ SEABA และ SEA Games 2015 ซึ่งถือว่า เท่ไม่เบาสำหรับชาติที่มีประชากรให้คัดเลือกและพัฒนาค่อนข้างจำกัด

มาในปีนี้ ทีมชาติสิงคโปร์ดวงไม่ดีเท่าไหร่ เจอปัญหาอาการบาดเจ็บกับตัวหลักๆ อย่าง วู ชิงเด, มิทเชล โฟล์กออฟ, และ เคลวิน ลิม
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ทีมที่ทีมชาติสิงคโปร์ส่งมาแข่งในครั้งนี้ ก็ถือว่าเป็นทีมที่แข็งพอสมควรอยู่ดี

---

รายชื่อผู้เล่นทีมชาติสิงคโปร์

วัยรุ่นนนนนน

ถ้าไม่นับทีมชาติเมียรมาร์ (ซึ่งไม่นับว้อย ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับทีมนั้นเลย) ก็จะมีทีมชาติสิงคโปร์เพียงทีมเดียวที่ไม่มีตัวหลัก ที่อายุมากกว่า 30 ปี การเตรียมทีมมาโดยไม่มี เดสมอนด์ โอห์ ก็ทำให้เห็นค่อนข้างชัดแล้วว่า ทีมชาติสิงคโปร์พร้อมถ่ายเลือดไปรุ่นของ ลีออน เคว็ก กับ เดลวิน โกห์ แล้ว

มาตีแผ่รายละเอียดผู้เล่นชุดนี้หน่อยดีกว่า

(สถิติทั้งหมดอ้างอิงจาก ABL 2016-2017 หรือ SEABA Stankovic 2016)

การ์ด:

หว่อง เวย์ ลอง: 30.5 MPG, 11.8 PPG, 3.4 RPG, 2.7 APG, 31.3 3P% (Season 2016-2017)
จอห์น เอิง: 30.8 MPG, 6.8 PPG, 4.0 APG (SEABA Stankovic 2016)
จุน ยวน ลิม: N/A
โจนาฮาน ชีออก: N/A

แน่นอนว่า หว่อง เวย์ ลอง จะเป็นคนนำทีมอีกครั้ง แต่สิ่งที่ต้องเป็นห่วงสำหรับเขาคือ… เขาจะยังไหวรึเปล่า? ตลอดช่วง 7 ปีที่ผ่านมา เวย์ ลอง ก็แข่งขันอย่างโชกโชนมาทั้ง ABL ทั้งทีมชาติต่างๆ นานา แล้วดูเหมือนว่ามันจะเริ่มทำให้เขาล้าลงมาพอสมควรแล้ว

ใน ABL ฤดูกาลที่ผ่านมา เขาเล่นได้ดีก็จริง แต่ก็มีหลายเกมที่เขามีบทบาทหรือตัวตนน้อยเหมือนกัน จึงน่าเป็นห่วงว่า เขาจะยังมีแรงจะเล่นในระดับสูงเท่ากับที่ทีมต้องการหรือไม่

แต่ก็ยังดีที่ทีมชุดนี้ มีตัวพร้อมช่วยเขาอยู่หลายคน

ในบรรดาการ์ดสำรองที่เหลือ คงจะมีแต่เพียง จอห์น เอิง ที่พอจะลงมาช่วยให้ เวย์ ลอง ได้พักหายใจบ้าง เขาลงเล่นกับทีม สิงคโปร์ สลิงเกอร์ส มาเป็นครั้งคราว เพราะฉะนั้น อย่างน้อยประสบการณ์ตรงนั้นน่าจะช่วยได้บ้าง ซึ่งตรงนี้เป็นอะไรที่ ยวน ลิม และ โจนาธาน ชีออก ไม่สามารถจะช่วยได้เท่าไหร่

ปีก:

ลีออน เคว็ก: 29.0 MPG, 11.9 PPG, 3.5 RPG, 1.5 APG (ABL 2016-2017)
เอิง ฮานบิน: 15.8 MPG, 5.2 PPG, 40.6 3p%, 2.2 RPG (ABL 2016-2017)
แลรี่ ลิว: 22.2 MPG, 7.5 PPG, 2.5 RPG, 31.6 3p% (ABL 2014-2015)
ตาน ชิน ฮอง: 16.6 MPG, 1.0 PPG, 2.4 RPG (SEABA Stankovic 2016)
ซาว เฉีย:6.3 MPG (SEABA Stankovic 2016)

ตำแหน่งปีก จะเป็นตำแหน่งที่มีตัวหลักมากที่สุดของทีมชาติสิงคโปร์ และจะเป็นตำแหน่งที่เป็นหน่วยสนับสนุน เวย์ ลอง ได้มากที่สุด

ดีไม่ดี ลีออน เคว็ก (ที่อายุเพียง 20 ปีเท่านั้น!!) อาจจะเล่นได้ดีกลบ เวย์ ลอง ได้เป็นบางเกมด้วยซ้ำ
ดาวรุ่งคนนี้ เป็นคนที่เคลื่อนที่แบบไม่มีบอลได้ดีมาก และเขาก็เคลื่อนที่หาตำแหน่งที่ตัวเองทำแต้มได้อย่างมีประสิทธิภาพเสมอ หลายๆ ครั้ง เคว็กอาจจะมีปัญหาเรื่องการทำแต้มจากการเลี้ยงบอล และ บางทีก็อาจจะทำฟาวล์มากเกินไป แต่ด้วยอัตราความเร็วในการพัฒนาแล้ว…อาจจะเป็นข้อเสียของเขาได้อีกไม่นาน

ฤดูกาลที่ผ่านมา ก็เหมือนการฟื้นคืนชีพของ ฮานบิน ที่ต้องก้าวขึ้นมารับบทบาทแทน วู ชิงเด
เขาเป็นปีกที่รูปร่างสูงใหญ่ อีกทั้งยังมีระยะการยิงที่มองข้ามไม่ได้

ทางแลรี่ หลิว หวนกลับคืนสนามได้ไม่ค่อยโดดเด่นเท่าไหร่นัก หลังจากที่พักผ่อนไปรับใช้ชาติในสายตำรวจ แต่ปีก่อนหน้านั้น เขาก็แสดงศักยภาพได้น่าติดตาม ถ้าหากว่า แลรี่ สามารถเค้นฟอร์มเก่ามาได้ ทีมชาติสิงคโปร์ จะเป็นทีมที่มีความสมดุลย์มากขึ้น

ตาน ชิน ฮอง เห็นคนที่เล่นกับทีมชาติ และ ทีมสิงคโปร์ สลิงเกอร์ส มาหลายชุดแล้ว แต่ก็ยังไม่ค่อยเห็นมีบทบาทใหญ่ๆ อะไร ยิ่งสามคนที่กล่าวมาก่อนหน้านี้ ดูท่าทางจะมีบทบาทมาก ทำให้ ชิน ฮอง และ ซาว เฉีย ไม่น่าจะได้ลงเล่นมากเท่าไหร่นัก

วงใน:

เดลวิน โกห์: 16.7 MPG, 3.2 PPG, 3.5 RPG (ABL 2016-2017)
จัสติน ลิม: 5.8 MPG, 2.2 PPG, 1.6 RPG (SEABA Stankovic 2016)
ลาวิน ราจ: N/A

จริงๆ แล้ว แนวหลังของทีมชาติสิงคโปร์ มีศักยภาพที่แข็งแกร่งกว่านี้นะ…เพียงแต่รอบนี้ ไม่ได้ใช้อย่างเต็มศักยภาพเท่าไหร่นัก รายการนี้ ก็เป็นอีกครั้ง ที่จะไม่มีชื่อของ รัซเซล โลว์ ดาวรุ่งที่พุ่งแรงมากเมื่อ 2 ปีที่แล้ว จนดูเหมือนว่าจะเป็นคู่หูหอคอยพิฆาต กับ เดลวิน โกห์
น่าเสียดายที่ การเรียนในระดับสูง กับ การเล่นบาสในระดับสูง เป็นสิ่งที่ทำควบคู่กันได้ยาก ทำให้ โลว์ ต้องไปทุ่มเทกับการเรียนก่อน และทีมชาติก็อดที่จะใช้งานอีกครั้ง
งานนี้ การที่ไม่มีทั้งโลว์ และ เชงยู ลิม ก็ทำให้วงในของสิงคโปร์นั้น ยวบ กว่าที่คาดการณ์ไว้แต่แรกมาก

แต่อย่างน้อยๆ ก็ยังมี เดลวิน โกห์ และ เขาก็ยังคงพัฒนาตลอดมาเรื่อยๆ ได้อย่างต่อเนื่อง ถึงแม้ว่าใน ABL ฤดูกาลที่ผ่านมา เขาจะไม่สามารถลงเล่นได้ทุกเกม อีกทั้งยังต้องขาดซ้อมช่วงกลางสัปดาห์ เพราะติดภารกิจรับใช้ชาติ (ตามกฏหมายสิงคโปร์) แต่เขาก็ยังทำผลงานได้ดี ในเกมที่ได้ลง

บทบาทและสถิติของเขา อาจจะดูไม่หวือหวาเท่าไหร่ นั่นอาจจะเป็นเพราะการเล่นในตำแหน่งเซนเตอร์ ที่เน้นการใช้ผู้เล่นต่างชาติใน ABL แต่ผมเชื่อว่า เขาจะสามารถแสดงพัฒนาการของเขาได้เต็มที่ในการแข่งขันระดับทีมชาติ
อย่าลืมว่ ไอ้หมอนี่มันอายุเพียง 22 ปีเท่านั้น! และยังมีศักยภาพให้เติบโตอีกมากมาย

จัสติน ลิม จะช่วยเสริมแนววงในที่เบาบางได้นิดหน่อย และ คงจะได้รับโอกาส มากกว่าที่เคยได้รับมาก่อน อาจจะทำให้เราได้เห็นอะไรดีๆ
จริงๆ ลิม ก็เป็นคนที่มีร่างกายที่มีศักยภาพที่จะใช้งานในสนามบาสได้ดี แต่ เรายังไม่เคยเห็นเขาปรับมาใช้ในการลงเล่นเท่าไหร่นัก

และท้ายที่สุด! ไอ้หนุ่ม ลาวิน ราจ ก็ติดทีมชาติชุดใหญ่จนได้!

ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่แน่วแน่ของชุดบริหารทีมชาติสิงคโปร์ ที่เรียก ราจ (วัย 16 ปี) มาติดทีมชาติ ซึ่ง ราจ นั้นเล่นในทีมชาติชุดอายุไม่เกิน 18 ปีมา เมื่อปีที่แล้ว ราจเป็นคนที่ตัวใหญ่มาก พอๆ กับ เดลวิน โกห์ และทางสิงคโปร์ ก็รู้ดีว่า ไอ้การจะหาคนตัวใหญ่ๆ มาเล่นบาส ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยตะครุปเข้าโปรแกรมไว้ก่อนเลย

ราจ นั้น ไม่ได้โดดเด่นด้วยทักษะ และ ไม่ได้มีความเร็วแฝงอยู่เลย เพราะฉะนั้น เราก็ใช่ว่าจะคาดหวังอะไรมาก
แต่แค่การที่ได้มาซึมซับบรรยากาศ และ ลงเล่นในช่วงเวลาแต้มขาด ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีแล้ว

ดูแล้ว สิงคโปร์ คงวางไว้ให้ ราจ เป็น “เดลวิน โกห์” คนต่อไป และการที่เริ่มต้นอย่างนี้ ก็ถือว่าน่าจะเริ่มต้นได้สวย

---

จุดแข็ง

ทีมชาติสิงคโปร์เป็นทีมที่เล่นบาสระบบอย่างเหนียวแน่น และ ยิ่งพอมีโค้ช แฟร้งค์ อาร์เซโก เข้ามาแล้ว ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากนัก
ระบบที่สร้างมา ก็เพื่อที่จะทดแทนกับทรัพยากรมนุษย์ที่จำกัดภายในเกาะสิงคโปร์ และการที่มี อาร์เซโก้ เข้ามา ซึ่งเป็นคนที่มีประสบการณ์กับบาสสิงคโปร์อยู่แล้ว ก็น่าจะทำให้อะไรต่ออะไรง่ายขึ้นมาก

แน่นอนว่า สิงคโปร์ จะเป็นทีมที่เล่นหนัก และ ทุ่มเทเต็มที่ เพราะระบบมันสร้างมาแบบนั้นไว้แล้ว และตรงนี้ จะเป็นจุดแข็งของทีมชาติสิงคโปร์ชุดนี้

จุดอ่อน

ชั้นผู้เล่นที่บางเฉียบเป็นปัญหาแน่นอน ยิ่งกับการเจอทีมเต็งที่มีผู้เล่นพร้อมเปลี่ยนตลอดเวลา พวกเขามีผู้เล่นที่ดี (ถึงดีมาก) ในแต่ละตำแหน่งก็จริง (เวย์ ลอง, เคว็ก, โกห์) แต่หลังจาก 3 คนนี้ อาจจะต่อกรกับทีมอื่นได้ยากหน่อย

สามสตาร์หลักของทีมชาติสิงคโปร์ จะต้องพร้อมทั้งด้านร่างกาย และจิตใจ ที่จะเล่นให้ได้มากกว่า 33 นาทีต่อเกม อีกทั้งยังต้องคุมปัญหาเรื่องการฟาวล์ ให้ได้อีกด้วย

---

สมมติฉากจบที่ดีที่สุด (เล่าแบบเว่อร์วังอลังการ)

ลีออน เคว็ก สลัดตัวประกบของตัวเองได้อีกครั้ง จากการสกรีนของ เดลวิน โกห์
เวย์ ลอง จ่ายชิ่งพื้นไปให้อย่างไร้ที่ติให้กับ เคว็ก ก่อนที่จะปล่อยลูกยิงระยะกลางที่ถนัดออกไป

ซวบ!

สามสหายสิงคโปร์ วิ่งกลับลงไปป้องกัน แล้วก็แล้วก็สัมผัสมือแสดงความดีใจกันแว่บหนึ่ง ก่อนที่จะเตรียมรับการบุกของทีมชาติอินโดนีเซียอีกครั้ง

ลูงยิงของเคว็กเมื่อซักครู่ ทำให้แต้มทิ้งห่างออกไปเป็น 12 แต้มแล้ว และถ้าหยุดการกันได้อีกเพียงครั้งเดียวก็น่าจะปิดบัญชีได้เลย

ศึกวงในฟัดกันอย่างเข้มข้นระหว่าง เดลวิน โกห์ กับ อาดี้ ปราตามา
อาดี้ได้บอลมา แล้วก็พยายามไถเดลวิน เข้าหาห่วง… แต่เซนเตอร์ สิงคโปร์ ไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

ท้ายสุดแล้ว อาดี้ ก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่เพียงหมุนตัวยิงฮุกช็อตแบบครึ่งๆ กลางๆ

เดลวิน พุ่งกระโดดขึ้นไปในอากาศ แล้วก็ปัดบอลไปได้หน่อยหนึ่ง

บล็อกช็อต!!

เวย์ ลอง รีบพุ่งเข้าไปเก็บบอลที่ตกลงมา แล้วก็โดนฟาวล์อย่างทันท่วงที

ในขณะที่กำลังจะยิงลูกโทษเพื่อปิดเกม เวย์ ลอง ก็ได้มองไปยังเพื่อนร่วมทีมด้วยความภูมิใจ ที่มาได้ถึงจุดนี้

สมมติฉากจบที่แย่ที่สุด (เล่าแบบเว่อร์วังอลังการ)

ชุน ฮอง ทิง ของทีมชาติ มาเลเซีย คว้ารีบาวด์อีกครั้งปาดหน้า เดลวิน โกห์ ไปหน้าตาเฉย แล้วก็กระโดดสวนเพื่อซ้ำทำแต้มทันที
เดลวินเองก็รู้ดึว่า สิ่งที่ตามมาต่อจากนี้คืออะไร… แต่ร่างกายมันไปแล้ว ควบคุมอะไรไม่ได้แล้วแหละ

“แอนนนนนนด์วานนนนนนนนน”

เหล่าผู้เล่นทีมชาติมาเลเซียคำรามออกมาพร้อมๆ กัน หลังจากที่การทำแต้มของ ชุน ฮอง ทิง ทำให้พวกเขาออกนำไป 7 แต้มด้วยเวลาที่เหลือเพียง 48  วินาทีเท่านั้น นอกจากนี้แล้ว ยังเป็นฟาวล์ครั้งที่ 5 ของเดลวินอีกด้วย

ทิง ยิงลูกโทษพลาดก็จริง… แต่ก็ยังเก็บรีบาวด์จากลูกยิงของตัวเองได้อยู่ดี ด้วยความเร็ว และ แข็งแรงที่เหนือกว่าตัวสำรองหน้าละอ่อนอย่าง ลาวิน ราจ
ทีมชาติมาเลเล่นแบบถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ จน หว่อง เวย์ ลอง ต้องมาตีฟาวล์เพื่อหยุดเกม

กัปตันทีมชาติมาเล เทโอ ก๊ก ฮาว จัดการซัดลูกโทษไปได้นิ่มๆ และ สิงคโปร์ก็ได้แต่น้อมรีบความพ่ายแพ้ต่อคู่อริตลอดการอย่างน่าเสียดาย

---

มองภาพรวม

เรื่องราวอาการบาดเจ็บมันเป็นสิ่งที่โคตรจะแย่ และ มันก็ทำให้เราไม่ได้เห็นทีมชาติสิงคโปร์ชุดนี้ออกมาลุยอย่างเต็มอัตราศึก

ชุดที่ส่งมานี่ ก็คงเล่นและต่อสู้ได้อย่างสนุกสนานก็จริง แต่จะให้ล้มทีมเต็งอื่นๆ ที่มีความสมดุลย์มากกว่าคงยาก

แต่อย่างไรก็ตาม ตลอดเวลาที่ผ่านมา ทีมชาติสิงคโปร์ก็ชอบเล่นในสถานการณ์เป็น มวยรองบ่อน อยู่แล้ว และ ยิ่งคนมองข้ามมากเท่าไหร่ ก็ดูยิ่งเล่นดีมากขึ้นเท่านั้น

มาดูกันว่า จะเป็นแบบนั้นอีกรอบหรือไม่ในรายการนี้